Czy można nie chodzić na religię i etykę? Czy są to przedmioty obowiązkowe? Uczęszczanie do szkoły należy do obowiązków każdego ucznia, jest to fakt nie budzący żadnych wątpliwości. Uczniowie powinni wykazywać się przynajmniej 90% obecnością w szkole, jeżeli chcą uniknąć braków i zaległości przyswajanej wiedzy. Większość przedmiotów szkolnych jest obowiązkowa i to nie podlega żadnej dyskusji. Pojawiły się spekulacje, że zajęcia wychowania fizycznego są nie obowiązkowe, jest to mit. Zajęcia wychowania fizycznego są tak samo obowiązkowe i ważne jak zajęcia języka polskiego, matematyki czy historii. Z takich zajęć zwolnić można ucznia, który ma problemy ze zdrowiem, zmaga się z poważną chorobą lub poniósł jakiś poważny uszczerbek na zdrowiu np. złamał nogę. Można zrobić to tylko za pomocą zwolnienia lekarskiego, które zazwyczaj jest na określony czas. Nieco inaczej sytuacja przedstawia się w przypadku religii oraz etyki. Religia oraz etyka są to przedmioty, które rządzą się tzw. innymi prawami. Oświata jasno określa kwestię obowiązkowości lub jej braku w ustawie, dlatego już na wstępie można powiedzieć, że zajęcia religii oraz etyki są dobrowolnym wyborem uczniów i rodziców.
Regulacja prawna
Nauka religii oraz etyki jest zazwyczaj organizowana w szkoła na wyłączne życzenie rodziców lub uczniów, którzy ukończyli 18 rok życia i posiadają pełnię praw decydowania o sobie. Z dniem 1 września 2014 roku w życie weszła zasada, która jasno mówi o wyrażaniu chęci i życzenia uczenia się religii w postaci pisemnego oświadczenia. Zgodnie z prawem, ani religia ani etyka nie są przedmiotami obowiązkowymi a udział w nich jest dobrowolnym poczynaniem ucznia oraz świadomą decyzją rodzica i ucznia. Dodatkowo ważną informacją jest fakt, że z uczęszczania na te przedmioty można zrezygnować w każdej chwili, może być to zarówno początek, środek jak i koniec semestru czy roku. Uczeń rezygnujący z uczestnictwa na religii czy etyce nie ponosi żadnych konsekwencji, jest to jego decyzja, którą należy uszanować.
Brak uczestnictwa a opieka
Jeżeli w szkole są uczniowie, którzy nie uczęszczają na lekcję religii, szkoła powinna zorganizować im na ten czas inną opiekę czy też zajęcia. Innym nieco rozwiązaniem jest także ułożenie takiego planu zajęć, by lekcje religii lub etyki odbywały się na pierwszej lub ostatniej godzinie lekcyjnej, w ten sposób uczniowie nie uczęszczający na nie będą mogli po prostu przyjść do szkoły później lub skończyć zajęcia nieco wcześniej aniżeli ich rówieśnicy. W przypadku mniejszych dzieci w czasie lekcji religii dziecko może zostać oddane pod opiekę nauczycielom ze szkolnej świetlicy, gdzie spokojnie i bezpiecznie będzie mogło przeczekać tę lekcję i wrócić do klasy po jej zakończeniu.
Lekcje religii tak czy nie?
Są to przedmioty, które powinny być tzw. „wolnym wyborem” ucznia pełnoletniego, wcześniej to rodzic decyduje, czy chce aby jego dziecko uczęszczało na religię czy też nie. Religia jest bardzo osobistą kwestią każdego rodzica, niektórzy są innego wyznania, inni chcą dać dziecku świadomie zdecydować czy chce ono uczęszczać na religię i być chrześcijaninem czy też nie. Nie należy więc w żaden sposób wymuszać zgody na uczestnictwo dziecka w lekcjach religii. Warto jednak także zastanowić się, czy decyzja która podejmujemy nie jest zbyt pochopna, dziecko w grupie rówieśniczej może zostać jedyną osobą, która nie będzie uczęszczała na religię a to daje już rówieśnikom ogromne możliwości w dokuczaniu mu i wyśmiewaniu, dlatego zanim podejmiemy tę decyzję należy zorientować się, czy dziecko chce czy nie chce chodzić na religię, ile dzieci zdeklarowało się nie uczestniczyć w tym przedmiocie oraz jakie możliwości zagospodarowania tego czasu daje placówka oświatowa.
