Stwardnienie rozsiane po 50 roku życia - objawy i leczenie Ryzyko zachorowania na stwardnienie rozsiane po 50 roku życia spada. Jednak zdarzają się również przypadki zachorowania w tym wieku. O czym trzeba wtedy wiedzieć?
Stwardnienie rozsiane to choroba przewlekła, która może doprowadzić do inwalidztwa. Jej charakterystyczną cechą jest „rozsianie” objawów, a więc ich umiejscowienie w różnych punktach organizmu. Nie są znane dokładne przyczyny pojawiania się choroby.
Pierwsze objawy stwardnienia rozsianego po 50 roku życia
Problemem jest to, że objawy stwardnienia rozsianego bardzo długo można wziąć za zwykłe zmęczenie. Łatwo też pomylić je z innymi chorobami. Gdy pojawiają się po 50 roku życia, nagła utrata czucia w kończynie, zawrót głowy czy wyczerpanie łatwo skojarzyć z naturalnym spadkiem energii w pewnym momencie życia. Dopiero, gdy objawy się nasilają i występują coraz częściej, pacjenci zgłaszają się do lekarza, a następnie otrzymują prawidłową diagnozę. Czasem zdarza się, że latami są leczeni na coś innego, zanim choroba zostanie rozpoznana.
Jak wygląda leczenie stwardnienia rozsianego u osób 50+?
Niestety choroby nie da się wyleczyć ani zahamować. Można jedynie leczyć objawy. W przypadku osób, u których choroba ma łagodny przebieg, może to oznaczać, że przyjmowanie leków pozwala na mniej więcej zwyczajne funkcjonowanie w codziennym życiu.
W przypadku występowania skurczy i niedowładu mięśni pomóc może też rehabilitacja. Warto wspomnieć też o trybie życia, który może zmniejszyć częstotliwość występowania objawów. Najłatwiej o atak stwardnienia rozsianego, gdy organizm jest wyczerpany, dlatego trzeba zmienić tryb dnia na taki, by możliwe było wysypianie się i relaks. Lepiej też postawić na zdrową dietę i rzucić palenie czy alkohol. Dzięki temu zdrowe ciało będzie mogło łatwiej radzić sobie z chorobą.
