Mały Jasio, sprytna sztuka, wiedział dobrze, mądra głowa, jak dorosłych móc oszukać, jak dorosłych szantażować. Każdy coś ma na sumieniu; jeden dużo, drugi mało. Spróbuj rzec mu od niechcenia trzy słowa: „znam prawdę całą”. Każdy pełen obaw będzie, jak zachować tajemnicę, aby sekret jego wszędzie wprost nie trafił na ulicę. Poszedł Jasio sprawdzić mamę. - Mamo, ja znam prawdę całą. Podziałało w rzeczy samej. Dostał pięć dych. To niemało? Poszedł Jasio sprawdzić tatę. - Tato, ja znam prawdę całą. Wynagrodzenie bogate. Dostał stówę. To niemało? „Dobrze idzie” - myśli chłopak. Biznes kręci się. Cicho sza! Lepsza będzie zysku stopa, gdy zapytam listonosza. Gdy ten zjawił się u bramy: - Historia to niesłychana. Usprawiedliwienie mamy? Ja znam prawdę, proszę pana. Listonosz trochę zbaraniał, torbę swoją rzucić musiał. - Nastał czas do powitania. Chodź, uściśnij więc tatusia.